Τα πασχαλινά έθιμα !!

ΤΑ ΑΥΓΑ : 

Τα πασχαλινά αυγά είναι ένα έθιμο, το οποίο πολύς κόσμος αγαπάει και τα φτιάχνει με ευχαρίστηση! Το έθιμο ήταν να βάφουμε κόκκινα αυγά, αλλά τα τελευταία χρόνια ο περισσότερος κόσμος τα βάφει με διάφορα χρώματα, τα οποία είναι σε σκόνη και τα αγοράζουν από πολυκαταστήματα! 

Τα παλιά παραδοσιακά αυγά οι νοικοκυρές τα βάφουν με κρεμμύδια, τα οποία τα βάζουν μέσα σε μια κατσαρόλα με νερό και με τα αυγά να βράζουν! Έτσι γίνονται τα κόκκινα αυγά με τον παραδοσιακό τρόπο! Οι άλλες  νοικοκυρές που τα βάφουν με σκόνη πρέπει να βάζουν στην κατσαρόλα νερό, ξύδι, την σκόνη και τα αυγά! 

Επίσης υπάρχει κι άλλο ένα έθιμο, σύμφωνα με το οποίο κάθε σπίτι πηγαίνει μερικά από τα αυγά που έφτιαξε στην εκκλησία, χωρίς όμως να είναι βαμμένα, για να αγιάστούν! Ακόμα είναι και το έθιμο να φτιάχνουν κουλουράκια και να βάζουν τα αυγά να στέκονται πάνω σ΄ αυτά, δηλαδή να δημιουργείται μια βάση για τα αυγά!

Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ:

Φέτος τον επιτάφιο της εκκλησίας μας τον στόλισαν πιστεύω καλύτερα από τις άλλες χρονιές! Πολλά άτομα πήγαν να τον στολίσουν την Μεγάλη Πέμπτη! Ήταν  στολισμένος με άσπρα και μωβ (ανοιχτόχρωμα) λουλούδια στο επάνω μέρος του. Υπήρχαν οι εικόνες  και το Ευαγγέλιο, όπως κάθε χρονιά. Μπροστά από τις εικόνες και το βιβλίο είχαν στολιστεί  κι άλλα λουλούδια ίδιου χρώματος! Στις κολώνες είχαν κρεμάσει ανοιχτόχρωμες μωβ κορδέλες και όπως πάντα είχαν βάλει το άσπρο τραπεζομάντιλο! Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, όπως και κάθε χρόνο, γύρισαν στο χωριό αυτόν τον υπέροχο επιτάφιο!!

 

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ:  

Η Κυριακή του Πάσχα είναι μία πολύ χαρούμενη μέρα! Όλοι βγαίνουν στις γειτονιές με την οικογένεια τους, τους γείτονες και τους  συγγενείς τους και γιορτάζουν ψήνοντας αρνί, άλλα διάφορα κρεατικά που συνοδεύονται από σαλάτες, πατάτες κτλ. Οι περισσότεροι βάζουν και μουσική και χορεύουν! Είναι μία υπέροχη μέρα χαράς, συγκίνησης και αγάπης !!!

Αναστασία Κοκοβίδου (Α1)

Σκηνές από την Ανάσταση...

     Το Μ.Σάββατο, όλοι οι κάτοικοι της Μεσοποταμίας μαζεύτηκαν στον ιερό ναό Πέτρου και Παύλου για να γιορτάσουν την Ανάσταση. Στις δώδεκα η ώρα, λάβαμε το Άγιο Φως, φιληθήκαμε και είπαμε το γνωστό <<Χριστός Ανέστη>> και <<Αληθώς, ο Κύριος>>. Για να δοθεί περισσότερη έμφαση στο γεγονός, κάποια άτομα ''έσκασαν'' κροτίδες. Ευτυχώς για εμάς, δεν το επανέλαβαν πολλές φορές, ώστε να δημιουργηθεί εκνευρισμός....Γενικά, τα πράγματα κύλησαν ήρεμα, χωρίς ανατροπές.

Ο περισσότερος κόσμος έφυγε από την εκκλησία, αμέσως μετά την Ανάσταση και κατευθύνθηκε πίσω στο σπίτι. Ανάψαμε το καντήλι με το Άγιο Φως, καθίσαμε στο τραπέζι, τσουγκρίσαμε αυγά και φάγαμε μαγειρίτσα. Κάποιοι, υπερβολικά κουρασμένοι από το ξενύχτι, πέφτουν για ύπνο, ενώ οι υπόλοιποι βγαίνουν βόλτα για να γιορτάσουν το Πάσχα...
 

Αθηνά Κεραμιδοπούλου (Α1)

Σάββατο του Λαζάρου και τα κάλαντα...:)

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής.
Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους. O Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό.

Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές και ποικίλες, ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί ως επί το πλείστον.
Για παράδειγμα τα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα και έδιναν ιδιαίτερο τόνο στις μικρές κοινωνίες.
Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία και τα τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών ακόμα και κορίτσια τις παντρειάς που ονομάζονταν “Λαζαρίνες”.
Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.
Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.
Σε πολύ λίγες περιοχές της χώρας τραγουδιούνται σήμερα τα Λαζαριάτικα κάλαντα. Τα λόγια του τραγουδιού άλλοτε αναφέρονται στην ανάσταση του Λαζάρου και είναι συνήθως μέτρια στιχουργήματα και άλλοτε πάλι αποτελούν παινέματα προσώπων που αγγίζουν τα όρια υψηλής ποιητικής δημιουργίας.
Τα έθιμα του Λαζάρου στα χρόνια της σκλαβιάς είχαν κοινωνική σκοπιμότητα

Στις γυναίκες και ιδίως στα νέα κορίτσια που δεν έβγαιναν συχνά έξω από το σπίτι επειδή τα ήθη της εποχής και ο φόβος της αρπαγής τους από τους Τούρκους τις περιόριζαν, δίνονταν κάποιες ελευθερίες: γίνονταν αλληλογνωριμίες και νυφοδιαλέγματα και σε λίγο καιρό ακολουθούσαν τα προξενιά, τα αρραβωνιάσματα και οι γάμοι.
Έθιμα από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας
0 λαός γιορτάζει την πρώτη Λαμπρή, την “Έγερση” του φίλου του Χριστού, του “αγέλαστου” Λάζαρου.
Ο φόβος και ο τρόμος για όσα γνώρισε στον άλλο κόσμο άφησαν τόσο βαθιά σημάδια στην ψυχή του Λάζαρου που, λέει η παράδοση, μετά την Ανάσταση του δε γέλασε παρά μόνο μια φορά.
Είδε κάποιον χωρικό στο παζάρι να κλέβει μια στάμνα και να φεύγει κρυφά.
“Βρε τον ταλαίπωρο, είπε. Για ιδές τον πώς φεύγει με το κλεμμένο σταμνί.
Ξεχνάει ότι κι αυτός είναι ένα κομμάτι χώμα, όπως και το σταμνί. Το ‘να χώμα κλέβει τ’ άλλο. Μα δεν είναι να γελούν οι πικραμένοι;” και χαμογέλασε.
Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας για να απεικονίσουν την Ανάσταση του Λάζαρου, να συμβολίσουν δηλαδή τη Νίκη του Χριστού απέναντι στο θάνατο, αλλά παράλληλα και για να υποδηλώσουν την ανάσταση της φύσης, έφτιαχναν ένα ομοίωμα του Λάζαρου. Την παραμονή της γιορτής ή, σε πολλά μέρη, ανήμερα την “πρώτη Λαμπρή”, τα παιδιά, κρατώντας το “Λάζαρο”, έκαναν τους αγερμούς τους. Γύριζαν στα σπίτια και τραγουδούσαν τα “λαζαρικά”, για να διηγηθούν την ιστορία του αναστημένου φίλου του Χριστού και να πουν παινέματα στους νοικοκυραίους. Στην Ήπειρο μάλιστα, στις κτηνοτροφικές περιοχές, χτύπαγαν ταυτόχρονα και μεγαλοκούδουνα.Τα “λαζαρικά” από τόπο σε τόπο έχουν πολλές παραλλαγές.

Στη Στερεά Ελλάδα, τη Μακεδονία και τη Θράκη στο έθιμο έπαιρναν μέρος μόνο κορίτσια, οι “Λαζαρίνες” ή “Λαζαρίτσες”, έτσι εύρισκαν την ευκαιρία να γίνουν γνωστές και σαν υποψήφιες νύφες. Για “Λάζαρο” βαστούσαν έναν ξύλινο κόπανο για τα ρούχα, τυλιγμένο με παρδαλά κομμάτια από πανιά, ίδιο μωρό. Σε άλλα μέρη πάλι έντυναν με χτυπητά πολύχρωμα υφάσματα μια ρόκα, μια κούκλα, έναν καλαμένιο σταυρό και τα στόλιζαν με κορδέλες και λουλούδια. Στη Σκύρο έπαιρναν την τρυπητή κουτάλα, “τη σιδεροχουλιάρα”. Έβαζαν σε κάθε τρύπα και από ένα άσπροπούλι -άσπρη μαργαρίτα- ένα κόκκινο γαρίφαλο για στόμα και σχημάτιζαν το πρόσωπο. Έδεναν σταυρωτά πάνω στην κουτάλα ένα ξύλο, για να κάνουν τα χέρια, της φορούσαν και ένα πουκαμισάκι ή ένα μωρουδίστικο ρούχο και ο “Λάζαρος” ήταν έτοιμος.
Γύριζαν τα παιδιά από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και οι νοικοκυρές τους έδιναν αυγά, λεφτά ή ό,τι άλλο είχαν. Πάντα όλοι κάτι έβρισκαν να δώσουν. Κι όταν θέλαν για κάποιον να πούνε πως ήταν τσιγκούνης έλεγαν: “Ποτέ του αυγό δεν έδωσε, ούτε τ’ αγίου Λαζάρου!” Στα Τρίκαλα τα αυγά που συγκέντρωναν οι Λαζαρίνες, οι μητέρες τους τα έβαφαν κόκκινα και τα κρατούσαν σε ξεχωριστό μέρος. Όταν ήθελαν να περιποιηθούν έναν επισκέπτη από αυτά τα αυγά του έδιναν, του Λαζάρου.
Σε μερικά μέρη τη θέση του “Λάζαρου” έπαιρνε ένα καλάθι στολισμένο με λουλούδια και με πολύχρωμες κορδέλες. Στην Κρήτη έκαναν έναν ξύλινο σταυρό και τον στόλιζαν με ορμαθούς από λεμονανθούς και αγριόχορτα με κόκκινα λουλούδια, τις μαχαιρίτσες. Στην Κύπρο συναντάμε το έθιμο της αναπαράστασης, στην αρχαιότερη μορφή του. Ο θεός πεθαίνει στην ακμή της νιότης του και αμέσως ανασταίνεται, όπως ο Άδωνης στους αρχαίους Έλληνες. Έντυναν ένα παιδί με κίτρινα λουλούδια, έτσι ώστε ούτε το πρόσωπο του δε φαινόταν. Σε κάθε σπίτι που πήγαιναν, όταν άρχιζαν τα άλλα παιδιά να τραγουδούν, ξάπλωνε και υποκρινόταν το νεκρό, όταν όμως έλεγαν το “Λάζαρε δεύρο έξω” σηκωνόταν.
Το ίδιο έθιμο συναντάμε και στην Κω. Το παιδί που αναπαριστούσε το Λάζαρο, τυλιγμένο σε ένα σεντόνι, ήταν και αυτό στολισμένο με κίτρινα λουλούδια. Αμοιβή της παρέας για την αναπαράσταση τα αυγά για το δάσκαλο. Τα πιο μεγάλα παιδιά, οι “πρωτόσχολοι”, έπαιρναν την εικόνα του Λάζαρου, την έβαζαν πάνω σε μια ειδική κατασκευή που στόλιζαν με δεντρολίβανο -ήταν, λέει, η Βηθανία, η πατρίδα του- και γύριζαν στις στάνες. Οι βοσκοί τους φίλευαν αυγά, τυριά και μυζήθρες για τις λαμπρόπιτες.
Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια, τους “λαζάρηδες”, τα “λαζαρούδια” ή και “λαζαράκια”. “Λάζαρο δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις” έλεγαν, μια και ο αναστημένος φίλος του Χριστού πίστευαν πως είχε παραγγείλει: “Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…”
Στα “λαζαράκια” έδιναν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσους “λαζάρηδες” έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα. Στην Κω οι αρραβωνιασμένες θα έφτιαχναν ένα λαζαράκι σε μέγεθος μικρού παιδιού, γεμισμένο με χίλια δυο καλούδια και κεντημένο σχεδόν σαν τις κουλούρες του γάμου, για να το στείλουν στο γαμπρό. Τα “λαζαρούδια” πολλές νοικοκυρές τα γέμιζαν με αλεσμένα καρύδια, αμύγδαλα, σύκα, σταφίδες, μέλι, πρόσθεταν πολλά μυρωδικά και τα παιδιά ξετρελλαίνονταν να τα τρώνε ζεστά.Στην Μακεδονία οι Λαζαρίνες τραγουδούν ακόμα και σήμερα.Το τραγούδι που ακούγεται είναι:

' Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,

ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

Που ήσουν Λάζαρε; Που ήσουν κρυμμένος;
Κάτω στους νεκρούς, σαν πεθαμένος.

Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,
που 'ναι το στόμα μου πικρὸ φαρμάκι.

Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι,
Που 'ναι το στόμα μου, σαν περιβόλι.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,                                            
ήρθε η Κυριακή που τρων' τα ψάρια.                                          

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου 'φερε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε και εσύ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιὰ και Κυπαρίσσι.

Το κοφινάκι μου θέλει αὐγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

Βάγια, Βάγια και Βαγιώ.                                             

τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το παχύ τ' αρνί.''

                                   

                                                                          Ολυμπία Ανθίμου (Α1)

Εικόνες του Πλανήτη Γη

Ημέρα της Γης

Η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1970, στις 22 Απριλίου, με στόχο την κινητοποίηση ανθρώπων, κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και οργανισμών, για έναν καθαρό πλανήτη.

Αμερικανικής εμπνεύσεως, καθιερώθηκε το 1970 στις ΗΠΑ, με πρωτοβουλία του γερουσιαστή Γκέιλορντ Νέλσον, ενός πολιτικού με περιβαλλοντικές ανησυχίες. Με τα χρόνια, η «Μέρα της Γης» ξεφεύγει από το αμερικάνικο πλαίσιο, όπου αποδεικνύεται αρκετά δημοφιλής, και εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/16#ixzz1skrUyAau

Σήμερα Κυριακή 22 Απριλίου 2012, 42η Ημέρα της Γης, θα προβληθεί ταυτόχρονα σε 120 χώρες του κόσμου, το ντοκυμαντέρ -ταινία «One Day On Earth».

Η ταινία «One Day On Earth», είναι αποτέλεσμα γυρισμάτων συνολικής διάρκειας 3.000 ωρών από 28.639 κινηματογραφιστές και επαγγελματίες της επικοινωνίας σε 167 χώρες του πλανήτη.

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στις 10 Οκτωβρίου του 2010, με στόχο την καταγραφή γεγονότων που συνέβαιναν μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, σε κάθε γωνιά της Γης.

Η υλοποίηση του φιλόδοξου αυτού εγχειρήματος ξεκίνησε το 2008, με την υποστήριξη -μεταξύ άλλων- του Ο.Η.Ε. και όλων των εποπτευόμενων φορέων του και των Οργανώσεων WWF και Human Rights Watch.

Στην Ελλάδα  θα προβάλει την ταινία στην Αθήνα, στο Nixon Bar, στις 9 μ.μ. και στο φουαγιέ του Νέου Δημαρχείου Θεσσαλονίκης στις 8μ.μ..

Πηγή:http://www.sansimera.gr/worldays/16

Πηγή:http://www.madata.gr/epikairotita/social/189065.html

Έθιμα του Κόσμου!

Τα δέκα πιο παράξενα έθιμα του Πάσχα απ΄ όλο τον κόσμο

Μπορεί στην Ελλάδα το Πάσχα να σημαίνει Ανάσταση του Θεανθρώπου και... λουκούλλεια γεύματα με ψητό κατσίκι στη σούβλα, κόκκινα αβγά και αδιάκοπο χορό, αλλά σε ορισμένες γωνίες του πλανήτη οι παραδόσεις του Πάσχα κρύβουν πολλές ιδιομορφίες.

1. Τσεχία- Ουγγαρία-Σλοβακία: Το «ξύλο» είναι... υγεία.

Ένα από τα πιο περίεργα έθιμα του Πάσχα συμβαίνει στην Τσεχία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία. Η παράδοση προστάζει οι άνδρες να μαστιγώνουν(!) τις γυναίκες τους τη Μεγάλη Δευτέρα. Αφού τις βρέξουν με μπόλικο νερό, έπειτα τις μαστιγώνουν με χειροποίητα μαστίγια, φτιαγμένα από ιτιά και διακοσμημένα με κορδέλες στα άκρα τους. Το μαστίγωμα έχει συμβολική σημασία. Σύμφωνα με το θρύλο οι γυναίκες μαστιγώνονται από τους συζύγους τους, ώστε να διατηρούν την ομορφιά και την υγεία τους την επόμενη χρονιά. Η ομορφιά θέλει θυσίες!!!

2. Φινλανδία: Βγήκαν έξω οι δαίμονες!

Στη Φινλανδία τα παιδιά μασκαρεύονται και ζητιανεύουν στους δρόμους, ενώ στα χέρια τους κρατούν δύο μπαγκέτες. Στην δυτική, μάλιστα, Φινλανδία τα πυροτεχνήματα είναι το κέντρο της προσοχής. Η παράδοση έχει και εδώ συμβολική σημασία, αφού σκοπός των κρότων και των πυροτεχνημάτων είναι να τρομάξουν τις μάγισσες που περιφέρονται ελεύθερες στο χρονικό διάστημα μεταξύ Μεγάλης Παρασκευής και Μεγάλου Σαββάτου.

3. Ισπανία: Ο χορός του θανάτου.

Τη Μεγάλη Τρίτη στην Ισπανία λαμβάνει χώρα ένας παραδοσιακός χορός -ο χορός του θανάτου- μέσα στους στενούς μεσαιωνικούς δρόμους. Κάθε άτομο που παίρνει μέρος στο χορό είναι μασκαρεμένο. Στο τέλος η παρέλαση καταλήγει σε μια πελώρια συγκέντρωση μασκαρεμένων σκελετών που κρατούν στα χέρια τους κουτιά γεμάτα στάχτη. Ο χορός αρχίζει τα μεσάνυχτα και συνεχίζεται για τρεις ώρες, μέχρι τις τρεις το πρωί που τα φαντάσματα προκαλούν την Αγία Τριάδα.

4. Γαλλία: Ομελέτα να φάνε και οι κότες!

Περισσότερα από 4.500 αβγά χρησιμοποιούνται για την παρασκευή μιας γιγαντιαίας ομελέτας στους δρόμους της πόλης Χοξ, στη Γαλλία. Το γεύμα προορίζεται να σιτίσει 1.000 άτομα, ενώ το ψήσιμο γίνεται στην κεντρική πλατεία της πόλης.

5. Ελβετία: Το άγιο νερό

Σε ολόκληρη την Ελβετία αλλά ιδιαίτερα στα μικρά χωριά οι ντόπιοι μετατρέπουν τις βρύσες τους σε «πασχαλινά πηγάδια». Πιο συγκεκριμένα, βάφουν τις όψεις των πηγών και τοποθετούν λουλούδια για τη διακόσμησή τους. Σκοπός είναι να γιορτάσουν το συμβολισμό του νερού αλλά και τη σημασία του για τις ξηρές περιοχές των Άλπεων.

6. Γερμανία: Ανακύκλωση των χριστουγεννιάτικων δέντρων

Από την παραγωγή στην κατανάλωση αλλά και στην ανακύκλωση. Στη Γερμανία η παράδοση προβλέπει την καύση των χριστουγεννιάτικων δέντρων την περίοδο του Πάσχα. Συμβολίζει την νίκη της όμορφης και ηλιόλουστης άνοιξης έναντι των κρύων γκρίζων ημερών του χειμώνα.

7. Λετονία: Τσούγκρισμα αβγών με συνέπειες...

Το παραδοσιακό έθιμο του τσουγκρίσματος αβγών επικρατεί και στη Λετονία με τη διαφορά ότι αναδεικνύεται σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα – κάτι σαν ρώσικη ρουλέτα! Οι παίκτες δένουν τα ημι-βρασμένα αβγά σε μια κλωστή και τα τσουγκρίζουν από απόσταση. Νικητής όπως αντιλαμβάνεστε είναι αυτός που θα σπάσει το αβγό του αντιπάλου του, ωστόσο ο χαμένος έχει να πληρώσει... το λογαριασμό του καθαριστηρίου!!!

8. Βρετανία: Το φιλί «βασανιστήριο»

Στην πόλη Χάνγκερφορντ οι νεοδιορισμένοι αστυνομικοί καλούν όλους τους άνδρες στο Δημαρχείο της πόλης, σφυρίζοντας ένα χαρακτηριστικό σύνθημα με τη σφυρίχτρα τους. Δύο άντρες επιλέγονται να παρελάσουν σε όλη την πόλη μοιράζοντας πορτοκάλια στις διερχόμενες κυρίες. Σε αντάλλαγμα παίρνουν ένα φιλί! Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν άνδρες που δεν θέλουν να συμμετέχουν στην παρέλαση αυτή!

9. Βερμούδες: Το πέταγμα του χαρταετού

Τη Μεγάλη Παρασκευή στο βρετανικό υπερπόντιο έδαφος των Βερμούδων οι κάτοικοι πετάνε πολύχρωμους χαρταετούς, συμβολίζοντας την Ανάληψη του Χριστού στον ουρανό. Η ιστορία λέει ότι ο «δάσκαλος» χρειαζόταν ένα απλό αλλά διαρκές σύμβολο για να βοηθήσει τους μαθητές του να κατανοήσουν την Ανάληψη. Έτσι, έφτιαξε έναν χαρταετό, τον διακόσμησε με την εικόνα του Χριστού και τον πέταξε στον ουρανό.

10. Πολωνία: Το μεγαλύτερο μπουγέλο!

Στην Πολωνία κατά τη διάρκεια του Πάσχα καλό θα είναι να έχετε μαζί σας... μια πετσέτα, μια ομπρέλα ή ένα αδιάβροχο! Ειδικότερα, τη Δευτέρα του Πάσχα, όπου λαμβάνει χώρα ένα περίεργο έθιμο: Το Smingus-dyngus εφαρμόζεται από τον 15ο αιώνα και κατά τη διάρκειά του τα αγόρια μπουγελώνουν τα κορίτσια!

Πηγή:http://dailynews24.gr/plus/strange/item/12932-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%AD%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%AD%CE%B8%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%87%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%84-%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF.html

Πασχαλινή Διασκέδαση!!

Πασχαλινό Παιχνίδι – Το κυνήγι των κρυμμένων αβγών

Η περίοδος του Πάσχα είναι ιδανική για να περάσετε ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά σας και να έρθετε πιο κοντά με τα παιδιά σας. Η σελίδα mamakid μας προτείνει το τέλειο παιχνίδι για την περίοδο του Πάσχα: Το κυνήγι των κρυμμένων αβγών!

 Παίξτε την πασχαλινή εκδοχή του παιχνιδιού «κυνήγι θησαυρού»! Θησαυρός αυτή τη φορά θα είναι φυσικά… πολλά-πολλά αβγά! Μπορείτε να κρύψετε αληθινά κόκκινα αβγά ή μικρά σοκολατένια αβγά (τυλιγμένα στα χαρτάκια τους, για να μη λερωθούν τα πάντα) σε διάφορα σημεία. Το έθιμο αυτό είναι κατά βάση αγγλικό και παίζεται σε πολλές περιοχές του κόσμου (π.χ. Γαλλία).

Εάν βρεθείτε στην εξοχή σε εκδρομή ή σε κήπο, το σκηνικό είναι ιδανικό! Κρύψτε πολλά αβγά σε διάφορα σημεία και δώστε το σύνθημα στα παιδιά να τα βρουν! Ακόμη κι αν δεν θα είστε στην εξοχή, μπορείτε να παίξετε αυτό το παιχνίδι μέσα στο σπίτι, αφού δεν υπάρχει λόγος να στερηθείτε την πασχαλινή αυτή διασκέδαση!

Μπορείτε να δώσετε και ένα συμβολικό βραβείο στο παιδί που θα βρει τα περισσότερα,  π.χ. ένα μεγάλο σοκολατένιο αβγό! Τα παιδιά σίγουρα θα ενθουσιαστούν και θα περάσουν αρκετή ώρα διασκεδάζοντας. Για να είναι ακόμη πιο διασκεδαστικό, μπορείτε, επίσης, να τους δώσετε από ένα καλαθάκι για να βάζουν τα αβγά που βρίσκουν!

Καλή διασκέδαση!

Πηγή: mamakid.gr

Πηγή:http://supermomrocks.wordpress.com/2012/04/09/%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%87%CE%B1-%CF%84/

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Βία στο σχολείο

Η ενδοσχολικη βια και ο εκφοβισμος εχει πολλες και σοβαρες επιπτώσεις τοσο στην σωματικη  και στην ψυχικη υγεια οσο και στην ψυχοκοινωνικη αναπτυξη του παιδιού. Σε ορισμενες περιπτωσεις μάλιστα, οι συνεπειες ειναι ιδιαιτερα επικινδυνες και είναι δυνατον να εχουν τραγικα αποτελεσματα.

Το φαινομενο της ενδοσχολικης βιας και του εκφοβισμου ειναι συνθετο και στην εκδήλωσή του συμβάλλει η αλληλεπίδραση ατομικων και περιβαλλοντικων παραγοντων. Ειδικό ρολο παιζουν τα ατομικα χαρακτηριστικα των παιδιών, τα χαρακτηριστικα του οικογενειακου περιβάλλοντος, το ψυχολογικο κλίμα του σχολειου, η στάση των παιδιών απέναντι στην βία, ο τρόπος προβολής της βίας και γενικότερα κοινωνικά προβλήματα που ενισχύουν τις αντικοινωνικες συμπεριφορες.

  Οι πιο συνηθισμένες εκδηλωσεις ενδοσχολικης βίας είναι:

 -Χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμοι .

   

-Φραστικές επιθέσεις, βρισιες, προσβολές καθώς και απειλές.

    

-Εκβιασμοι.

-Καταστροφή προσωπικών αντικειμένων.

-Αποκλεισμός και απομόνωση από παρέες, ομαδικά παιχνίδια ή κοινωνικες δραστηριοτητες.

-Ακόμα και σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση.

                                                                                           Στέλλα Αμανατίδου (Α1)

Ενδοσχολική Βία

   Όπως και σε άλλες χώρες έτσι και στη δική μας, η βία ανάμεσα στα παιδιά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία. Η βία συνήθως δημιουργείται ανάμεσα σε αγόρια, αφού ο καθένας με την σειρά του θέλει να μοιάζει ανώτερος για να ξεχωρίζει. Οι αδύναμοι κρίκοι της όλης υπόθεσης είναι αγόρια ή κορίτσια, που εξαιτίας της έλλειψης εμπιστοσύνης στον εαυτό τους δεν έχουν την δύναμη να πουν: "παράτα με'' ή "άσε με ήσυχο" και ετσι πέφτουν θυματα των πιο σκληρων.

  Η βία έχει πολλές έννοιες. Όσον αναφορά στο σχολείο η βία χωρίζεται σε 2 υποκατηγοριες: της σωματικής σύγκρουσης και της γλωσσικής. Συνήθως η σωματική σύγκρουση, γίνεται αντιληπτή από τους καθηγητές πολύ σύντομα και έτσι όλα ησυχάζουν. Η γλωσσική βία όμως  είναι πιο "κρυφή" αλλά και πιο συνηθισμένη. Μια απλή βρισιά μπορεί να φέρει θύελλα αντιδράσεων και φυσικά σωματική σύγκρουση.

  Πιστεύω πως ο κόσμος δεν μπορεί να δεχτεί το διαφορετικό, λόγω του άγνωστου αλλα και στην περίπτωσή μας λόγω του χαρακτήρα. Σε άλλες περιπτώσεις εισβάλλει και στο γυναικείο φύλο. Συχνές είναι οι διαμάχες ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια για το αποθημένο τους. Τα κορίτσια αρχίζουν να φωνάζουν η μία στην άλλη, ενώ τα αγόρια λύνουν τα θέματά τους με πιο άγριο τρόπο. Ομως παντα υπαρχει και η  αλλη ενδοχη, η εκδοχη της ψυχραιμιας  και της ηπιας συμπεριφορας στον συμμαθητη μας.

  Το συμπέρασμά μου είναι οτι οι εκπαιδευτικοι δεν πρεπει να είναι τόσο αναίσθητοι στο να τημωρήσουν ή και να φωνάξουν όσο αναφορά τα κακόλογα και την κακή συμπεριφορα. Ομως πριν τελειωσω θελω να συμπληρωσω και μια παρατηρηση για ολους μας. Για πόσο ακόμα πρεπει να σπρωχνομαστε και να χτυπιομαστε για θεματα που θέλουν υπομονη και συζήτηση; Η απαντηση βρισκεται μεσα σε καθε παιδι. 

                                                                                              Ανδρέας Πικιώνης (Α2)

Πρωταπριλιά

Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου.

Αφετέρου, πρόκειται για επίσημη αργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, που εορτάζει την έναρξη του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α.

Προέλευση του Εθίμου

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Από τους Κέλτες

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο "κώδικας δεοντολογίας" των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Από τη Γαλλία

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.

Το έθιμο στην Ελλάδα 

Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.

Σύμφωνα με τον Έλληνα λαογράφο Λουκάτο το έθιμο αυτό αποτελεί ένα σκόπιμο "ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή" όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα "αντίμετρα" (αλεξίκανα μέτρα). Επίσης και ο Έλληνας λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη "ψευδολογία" παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, έτσι ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.

Περιστατικά

Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα), στο οποίο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον είχε εφεύρει μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής και διακίνησης οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.

Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο αυτό ένα ρεπορτάζ, στο οποίο Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν. Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.

ΠΗΓΗ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC

Προσέχω το περιβάλλον μου - Εξοικονομώ ενέργεια!!

WWF-game

View more presentations or Upload your own.