ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ!

Καλώς ήρθατε στο ιστολόγιο της τάξης μας και για το σχολικό έτος 2013-2014! Ξεκινήσαμε ως Α΄ τάξη, συνεχίσαμε στη Β΄ τάξη και φέτος στη Γ΄ τάξη χρησιμοποιούμε τον χώρο αυτό για τις αναρτήσεις μας.
Εδώ θα βρείτε υλικό χρήσιμο για τα μαθήματά μας, αλλά και εργασίες μας, παιχνίδια, ενδιαφέρουσες πληροφορίες ...
Σας καλούμε να συνεισφέρετε κι εσείς με τις αναρτήσεις και τα σχόλιά σας!!

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Ο κακός μαθητής που άλλαξε τον κόσμο!!

Ο κακός μαθητής που άλλαξε τον κόσμο...
 Γεννήθηκε το 1879 στο Ουλμ της Γερμανίας. Το κεφάλι του ήταν τόσο μεγάλο που οι γιατροί θεωρούσαν ότι έχει κάποια γενετική ανωμαλία και σχεδόν τον φώναζαν «κεφάλα» δεξιά αριστερά.

Μίλησε όταν έκλεισε τα τρία του χρόνια και περνούσε την ώρα του φτιάχνοντας πύργους από τραπουλόχαρτα.
Βλέποντας το γερμανικό στρατό να παρελαύνει, αποκάλεσε τους στρατιώτες «κακομοίρηδες» στους οποίους δε θα ήθελε ποτέ να μοιάσει. «Οι δάσκαλοι στο δημοτικό μου φαίνονταν σα λοχίες και οι καθηγητές στο λύκειο σα λοχαγοί», θα πει πολύ αργότερα.
Αυτοί οι λοχαγοί καθηγητές του λυκείου τον θεωρούν από τους πλέον αργόστροφους μαθητές που είχαν ποτέ. Αλλά δεν το λένε έτσι, στον αέρα. Το αιτιολογούν επιστημονικά και άκρως παιδαγωγικά οι άνθρωποι: «δεν απαντά ποτέ αμέσως σε μια ερώτηση. Σκέφτεται ώρες προτού απαντήσει. Δεν αποστηθίζει ποτέ τίποτα. Δηλαδή και να προσπαθήσει, δε μπορεί να το κάνει».
Είναι απείθαρχος, δεν υπακούει σε καμία εντολή, δεν ευθυγραμμίζεται με κανέναν κανόνα, δεν έχει ενδιαφέροντα, δεν ασχολείται με κανένα άθλημα. Κι επιπροσθέτως είναι και Εβραίος. Θέλεις κι άλλα για να καταλάβεις ότι αυτό το παιδί ήταν μια σκέτη καταστροφή;
Κι όμως, ήδη από το δημοτικό, έχει διαβάσει ουκ ολίγα βιβλία βιολογίας, ιατρικής, μαθηματικών, φυσικής και φιλοσοφίας. Δεν αρκούν όμως αυτά για το σχολείο.
Ένας καθηγητής του, όχι κακός, ο Ζόσεφ Ντέγκενχαρτ, του λέει ότι δε καταφέρει τίποτα στη ζωή του και καλύτερο θα ήταν να σταματήσει να προσπαθεί να πάρει το απολυτήριο. Προετοιμάζεται μόνος του για την Πολυτεχνική Σχολή της Ζυρίχης αλλά παίρνει 20 στα μαθηματικά και 02 σε όλα τα άλλα μαθήματα. Έτσι, αποτυγχάνει!
Ένας καθηγητής, βλέποντας πράγματα σε αυτόν, τον συμβουλεύει να προετοιμαστεί σε ένα μικρό σχολείο του Ααράου και να ξαναδοκιμάσει. Τα καταφέρνει! Περνάει στο τμήμα μαθηματικών και φυσικής του Πολυτεχνείου.
Ως φοιτητής δεν αλλάζει: αντιδραστικός, αφηρημένος, εριστικός, αδιάφορος, εγωκεντρικός. Αργότερα θα δηλώσει ότι δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο, εκτός από μια παράφορη περιέργεια.
Αποφοίτησε από τη σχολή του το 1901 με τον δεύτερο χειρότερο βαθμό ανάμεσα σε όλους τους συμφοιτητές του.
Αυτός ο βαθμός του απαγόρευσε να βρει κάποια ακαδημαϊκή θέση με αποτέλεσμα να εργαστεί ως ειδικός τεχνικός τρίτης τάξης στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών της Βέρνης (1902-1909) ενώ παίρνει την Ελβετική υπηκοότητα και απαλλάσσεται από το γερμανικό στρατό. Κάπου εκεί ξεκινάει η πορεία του προς την κορυφή της παγκόσμιας επιστήμης, πορεία που θα τον καθιερώσει ως συνώνυμο του έξυπνου ανθρώπου.
Το όνομά του ήταν Άλμπερτ Αϊνστάιν
ΠΗΓΗ: http://fumara.gr/%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF/

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Αποδιοπομπαίος Τράγος - Μια Πανάρχαια Πρακτική


newmindfieldarticlejduiowwqΠροσφορά, θυσία, τελετουργία: αλληλοσυνδεόμενες πρακτικές που πρωτοεμφανίστηκαν στα αρχαία χρόνια σε διαφορετικούς αλλά ιστορικά συνδεόμενους πολιτισμούς: τον χιττιτικό, τον ελληνικό και τον ρωμαϊκό. Όταν σχηματίστηκαν οι πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες για προστασία απο τους εξωτερικούς εχθρούς και την άγρια φύση, οι άνθρωποι θεώρησαν απαραίτητο να εφεύρουν ένα θύμα, το οποίο ανήκει στην κοινότητα και γίνεται φορέας όλων των αμαρτιών των μελών της για χάρη του καλού του συνόλου!
 
   Ο παροιμιώδης όρος αποδιοπομπαίος τράγος κατάγεται από μια τελετουργία που περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη, το Γιομ Κιπούρ, την Ημέρα της Εξιλέωσης. Δύο τράγοι παραδίδονται από την κοινότητα στον ιερέα ως θυσία εξαγνισμού. Ο ιερέας ρίχνει κλήρους για τους δύο τράγους στο ιερό προορίζοντας τον ένα για τον Γιαχβέ και τον άλλο για τον Αζαζέλ. Εκείνος του Γιαχβέ θυσιάζεται με τον κανονικό τρόπο, ο άλλος του Αζαζέλ στήνεται ζωντανός μπροστά στο ναό και ο ιερέας ακουμπάει τα δύο του χέρια στο κεφάλι του τράγου και εξομολογείται τις αμαρτίες του Ισραήλ. Μετά ο τράγος παραδίδεται σε έναν άνθρωπο που τον πηγαίνει στην έρημο –μακριά από τους εύφορους αγρούς, τα έργα των ανθρώπων...
 
   newmindfieldPharmakos-780664Το ελληνικό αντίστοιχο του αποδιοπομπαίου τράγου είναι ο φαρμακός και σχετίζεται με τα Θαργήλια, τη γιορτή προς τιμή της Αρτέμιδος και του Απόλλωνα. Ο μήνας Θαργηλιών (15 Μαϊου-15 Ιουνίου) πήρε το όνομά του από τον Θάργηλο, τον ανώριμο καρπό που προσφέρεται από τους πιστούς στον Απόλλωνα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την πρόοδο της καρποφορίας και ως προσδοκία για μια καλή συγκομιδή. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προσφορά πρώτων καρπών (απαρχών) είναι ένα είδος θυσίας. Η συνειδητή προσφορά μειώνει την αγωνία για τη μελλοντική σοδειά και περιορίζει την απληστία.
 
   Την πρώτη μέρα της γιορτής των Θαργηλίων –που εορτάζονταν από τη Μίλητο ως τη Μασσαλία- γινόταν ένα είδος τελετουργικού καθαρμού για την εξιλέωση θεών και δαιμόνων και για την αποτροπή των δεινών στην κοινότητα  Ο τελετουργικός καθαρμός γινόταν με την επιλογή ενός απωθητικού προσώπου, του επονομαζόμενου φαρμακού. Η εθιμική αυτή διαδικασία ονομαζόταν κάθαρσις και το άτομο που έδιωχναν ονομαζόταν περίψημα (απόβλητος) ή κάθαρμα.  Αφού του έδιναν να φάει, τον μαστίγωναν με κλαδιά συκιάς και τον έβγαζαν έξω από την πόλη. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες έκαιγαν τον φαρμακό. Στην Αθήνα, δύο άτομα, ένας άντρας και μια γυναίκα ή δύο άντρες, ο ένας ντυμένος γυναίκα, στολίζονταν με μια αρμαθιά σύκα και εκδιώκονταν ως φαρμακοί. Στην Μασσαλία η τελετουργία του αποδιοπομπαίου τελούνταν όχι κάθε χρόνο αλλά σε ειδικές περιστάσεις, όπως για τη αποτροπή του λοιμού.
 
   newmindfieldwhippingΟ μεγάλος εξαγνισμός της κοινότητας ήταν μια προσφιλής μέθοδος των τυράννων, από τους Τριάκοντα Τυράννους στην Αθήνα το 403π.Χ. ως τον Χίτλερ και τον Στάλιν. Στην Αγγλία της δυναστείας των Tudor και των Stewart (15ος -16ος αιώνας), υπήρχε ο θεσμός του whipping boy (παιδί για μαστίγωμα). Καθώς η βασιλεία ήταν Ελέω Θεού και ο μικρός πρίγκηπας ήταν σταλμένος από τον Θεό, για την ανάρμοστη συμπεριφορά του πλήρωνε ο μικρός ακόλουθος, ο οποίος ανατρεφόταν στο παλάτι αλλά φορτωνόταν τα λάθη του πρίγκηπα και κατά συνέπεια και την τιμωρία.