Ενδοσχολική Βία

   Όπως και σε άλλες χώρες έτσι και στη δική μας, η βία ανάμεσα στα παιδιά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία. Η βία συνήθως δημιουργείται ανάμεσα σε αγόρια, αφού ο καθένας με την σειρά του θέλει να μοιάζει ανώτερος για να ξεχωρίζει. Οι αδύναμοι κρίκοι της όλης υπόθεσης είναι αγόρια ή κορίτσια, που εξαιτίας της έλλειψης εμπιστοσύνης στον εαυτό τους δεν έχουν την δύναμη να πουν: "παράτα με'' ή "άσε με ήσυχο" και ετσι πέφτουν θυματα των πιο σκληρων.

  Η βία έχει πολλές έννοιες. Όσον αναφορά στο σχολείο η βία χωρίζεται σε 2 υποκατηγοριες: της σωματικής σύγκρουσης και της γλωσσικής. Συνήθως η σωματική σύγκρουση, γίνεται αντιληπτή από τους καθηγητές πολύ σύντομα και έτσι όλα ησυχάζουν. Η γλωσσική βία όμως  είναι πιο "κρυφή" αλλά και πιο συνηθισμένη. Μια απλή βρισιά μπορεί να φέρει θύελλα αντιδράσεων και φυσικά σωματική σύγκρουση.

  Πιστεύω πως ο κόσμος δεν μπορεί να δεχτεί το διαφορετικό, λόγω του άγνωστου αλλα και στην περίπτωσή μας λόγω του χαρακτήρα. Σε άλλες περιπτώσεις εισβάλλει και στο γυναικείο φύλο. Συχνές είναι οι διαμάχες ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια για το αποθημένο τους. Τα κορίτσια αρχίζουν να φωνάζουν η μία στην άλλη, ενώ τα αγόρια λύνουν τα θέματά τους με πιο άγριο τρόπο. Ομως παντα υπαρχει και η  αλλη ενδοχη, η εκδοχη της ψυχραιμιας  και της ηπιας συμπεριφορας στον συμμαθητη μας.

  Το συμπέρασμά μου είναι οτι οι εκπαιδευτικοι δεν πρεπει να είναι τόσο αναίσθητοι στο να τημωρήσουν ή και να φωνάξουν όσο αναφορά τα κακόλογα και την κακή συμπεριφορα. Ομως πριν τελειωσω θελω να συμπληρωσω και μια παρατηρηση για ολους μας. Για πόσο ακόμα πρεπει να σπρωχνομαστε και να χτυπιομαστε για θεματα που θέλουν υπομονη και συζήτηση; Η απαντηση βρισκεται μεσα σε καθε παιδι. 

                                                                                              Ανδρέας Πικιώνης (Α2)