 |
| Πικιώνης Ανδρέας, Α2 |
"Άσπλαχνοι και ζηλόφθονοι θεοί, σ' αυτό είστε πρώτοι!
Ω, δεν ανέχεστε θεές που φανερά πλαγιάζουν με θνητούς [...]
Έτσι και τώρα πέφτει ο φθόνος σας σ' εμένα που έχω κοντά μου έναν θνητό.
Κι όμως εγώ τον έσωσα, την ώρα που πιασμένος στην καρίνα πάλευε μόνος με τα κύματα [...]
Κι εγώ τον υποδέχτηκα μ' αγάπη και τον έθρεψα,
λογάριαζα να γίνει αθάνατος για πάντα και να μείνει αγέραστος. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου